Aan de andere kant van de tafel

De spreekkamer van de toekomst: omgeving en gedrag

Kan het ook anders? Met deze vraag kwam het Centraal Orgaan opvang asielzoekers (COA) bij het Bucky Lab van de TU Delft. De onderzoekers en studenten van dit lab kregen de opdracht voor het herontwerpen van een beveiligde spreekkamer die op elke opvanglocatie aanwezig is. Ook wij als DT&V maken gebruik van deze spreekkamers en kijken uit naar de realisatie.

Bucky Lab TU Delft

Het Bucky Lab van de TU Delft is onderdeel van de master ‘Architecture and Building Technology’ van de technische universiteit. Studenten worden hier uitgedaagd om met een vraag van een klant, in dit geval het COA, aan de slag te gaan. Daarbij doorlopen ze het gehele proces van ontwerpen, ontwikkelen, experimenteren tot en met het bouwen. Het eindresultaat van hun project voor onze spreekkamers van de toekomst werkten ze uit tot inspirerende prototypen. Deze waren ook te zien op ons wetenschapsevent in TivoliVredenburg.

Spreekkamers prettiger inrichten

Ronde vormen, lichtsculpturen op de wand, andere materialen: door de studenten is onderzocht hoe gesprekken met COA en DT&V verlopen en hoe de omgeving invloed daarop kan uitoefenen. Hierbij zijn theorieën gebruikt over de invloed van vormen en materialen op menselijk gedrag. De huidige ruimtes zijn erg sober en het is voor zowel medewerkers als bewoners van de asielzoekerscentra niet altijd een prettige (werk)omgeving. De studenten hebben uiteindelijk 7 oplossingen ontwikkeld die de ruimte prettiger kunnen maken om zo een positieve invloed te hebben op het gedrag van medewerker en bewoner. Daarbij is rekening gehouden met de veiligheid, gebruiksvriendelijkheid en circulaire principes als losmaakbaarheid, herbruikbaarheid en het gebruik van duurzaam materiaal.

Meer weten?

Wil jij meer weten over de prototypen voor onze spreek- en gehoorkamers? Laat het weten via amifduurzameenhybrideopvang@coa.nl

‘Children of the labyrinth’

Waarom zou je de keuze maken om huis en haard te verlaten naar een onbekend land richting een onbekende toekomst?

Wat kun je beter doen dan dit zelf te vragen aan de vluchteling zelf? Om vluchtelingen beter te kunnen begrijpen, vroegen fotograaf Marieke van der Velden en filmmaker Philip Brink naar Griekenland gevluchte ouders een brief te schrijven aan hun kinderen. Een brief om de reden van hun besluit te vertrekken op te schrijven, zodat hun kinderen later zullen begrijpen waarom zij deze keuze hebben gemaakt. Keuze en gedrag zijn onlosmakelijk met elkaar verbonden.

Zelfgeschreven brief

Om ook tijdens het wetenschapsevent stil te staan bij (een deel van) het verhaal van de vluchteling toonden Van der Velden en Brink hun werk ‘Children of the Labyrinth’, een foto- en documentaireserie van negen korte afleveringen. In elke aflevering leest een ouder die gevlucht is een zelfgeschreven brief voor gericht aan zijn of haar kind. “We wilden de gevluchte mensen zelf aan het woord laten, in plaats van óver ze te praten”, aldus het fotografenduo.

Bij de DT&V is het belangrijk om de vreemdeling te allen tijde als mens te zien. Het werk is complex en omgeven met emotie. De regievoerders hebben hier dagelijks mee te maken: zowel in het gesprek met een vreemdeling als bij alle zaken daaromheen. Het is essentieel om aansluiting te maken met de mens tegenover de regievoerder en stil te staan bij zijn of haar verhaal. Wat is voor hem of haar belangrijk, hoe is de relatie met de familie en relaties in het land van herkomst, waar is een begin van nieuw perspectief als verblijf in Nederland ophoudt en wie kan daarbij helpen? In samenspraak met de vreemdeling weegt de regievoerder bij elke persoon af wat er nodig is. Er wordt gebouwd aan relaties om te komen tot vindingrijke oplossingen bij tegengestelde belangen, met oog voor het perspectief van de betrokken vreemdeling, collega, ketenpartner of het land van terugkeer. Hoewel dat soms aangrijpend is, is dit wel de realiteit van het dagelijks werk van onze collega’s.

Dit was voor de DT&V de reden om ook de vreemdeling een plek te geven op het Wetenschapsevent en ook hier ruimte voor te maken in onze gesprekken over invloed en gedrag. Mocht u geïnteresseerd zijn in meer informatie of het project of de mogelijkheden van de tentoonstelling, kunt u kijken op de eigen website van de makers: www.childrenofthelabyrinth.eu