‘Verbinding tussen mensen is de sleutel’

“Fantastische zonsondergangen, bittere kou, regen en zandstormen, alles hebben we meegemaakt, onder alle omstandigheden speelden en zongen we en zo werden de voorstellingen extra bijzonder.” Aan het woord is violiste Thirza van Driel die aan zo’n 20 producties van KunstKlank heeft meegewerkt sinds 2001.”

“Naast mijn grote liefde voor muziek, heb ik een grote liefde voor de zee! Prachtig waren de producties in het bamboe-theater en daarvoor ‘Moby Dick’ (2007) en ‘Vloed’(2011) in de zeecontainers en ‘Onderstroom’(2003) op de steigers. Wat was dat geweldig, om op het strand met uitzicht op zee, prachtige muziek te spelen.

Iets dat ik ook niet snel vergeet is ‘Hear my voice’(2019) op Sancta Maria. Daar combineerde KunstKlank Macedonische en Argentijnse muziek. De locatie - een kapel - paste zo goed bij het programma, net als de bamboe-kunstwerken die danseressen droegen. Het publiek was zichtbaar geraakt door muziek, de sfeer en de uitvoering. Een unieke combinatie van locatie en programmering.”

Diepe band

Voor Thirza begon het met de eerste buitenproductie ‘Dido & Aeneas’(2001). “In een paar weken in de duinen en aan zee ontstond er een diepe band met Noordwijk en alle mensen die meededen. Tegenwoordig, na zoveel producties, kennen wij (mijn man Bas Egberts, ook violist) en ik zoveel mensen in Noordwijk dat het als een tweede thuis voelt. De producties met alle vrijwilligers, acteurs, musici en andere medewerkers voelen vertrouwd aan en elke keer ontstaat er tijdens de repetitieweken iets bijzonders dat je moeilijk in woorden kan uitdrukken. Het is al vaker gezegd, maar verbinding tussen mensen is de sleutel en daarom is KunstKlank met Herma als grote inspirator een onmisbare kunstorganisatie in Noordwijk.”

Aan ‘De dag dat Tommy drie werd’ (2011) denk Thirza ook nog wel eens terug. “Het verhaal, de muziek en prachtige kunstwerken waren ontroerend mooi. Ook de liedjes van Ilse Weber die Herma bij ‘Spijkers met koppen’ zong en die wij begeleidden, vond en vind ik nog steeds prachtig. Maar ook ‘Mozarts requiem’ (2012) laat diepe indruk achter. Ik heb dat al ongelooflijk vaak (honderd keer of zo ) met koren uit heel Nederland gespeeld, maar in Huis ter Duin met dansers tijdens het ‘Lacrimosa’……”

Elke keer een nieuw ervaring

KunstKlank is volgens Thirza heel speciaal en bijzonder. Waarom? ‘Doordat KunstKlank steeds veel verschillende mensen van alle leeftijden en disciplines samenbrengt, is het elke keer weer een nieuwe ervaring. Met zo veel verschillende mensen en achtergronden samen iets neerzetten; vaak in best wel moeilijke omstandigheden. Maar het kwam altijd weer goed. KunstKlank is in die 25 jaar gegroeid in professionaliteit en organisatie: van jute zakken en een soort afdakje bij Dido & Aeneas’ (2001) naar een eigen bamboetheater met kussentjes in ‘Gestrand verlangen’ (2017)."

"Ik heb zelf ook super veel geleerd van al die projecten en heb naast het klassieke vioolrepertoire ook andere stijlen leren spelen. Door al de jaren heen heb ik andere mensen heel goed leren kennen en zich zien ontwikkelen. Ik zie nog voor me (terwijl wij Ierse muziek op een tafel speelden op het strand), hoe de kleine Eefje (Paddenburg) van 4, 5 jaar geloof ik, meedanste en zong op de muziek en al een rolletje had en nu een actrice bij een bekend toneelgezelschap is. En dat zoveel andere jonge mensen die toen al zo prachtig zongen overal in de kunstwereld zijn terechtgekomen. Wat een mooie en belangrijke waarde heeft KunstKlank voor al die talenten. Het is een voorrecht om daaraan mee te mogen werken en hopelijk volgen er nog veel mooie projecten.”