Introductie
Waarom een Conference?
Assessments door Dr. Masgutova
Ouders aan het woord
Therapeuten aan het woord
Aan tafel met de specialisten
Therapeuten in opleiding
De ouderbijeenkomst
Conference in beelden
Van zes tot en met elf oktober 2023 vond de negende MNRI Family Educational Conference plaats in Nederland, dit keer op Strandpark Vlugtenburg in ’s-Gravenzande. Zeventien kinderen en drie volwassenen zijn daar geobserveerd en behandeld door een team van twintig MNRI Core Specialists (therapeuten) en achttien MNRI Cores in Training (therapeuten in opleiding). MNRI staat voor Masgutova Neuro-Sensorisch-Motorische-Reflex-Integratie.
In totaal werken er in Nederland en België 540 zelfstandige MNRI behandelaren. Zij hebben hun beroepsachtergrond in bijvoorbeeld neurologie, (kinder)fysiotherapie, kindertherapie, osteopathie, logopedie, orthopedagogie, Cesar oefentherapie, cranio-sacraal therapie en haptomonie. Ook zijn er basisartsen, psychologen, gedrags- en ontwikkelingstherapeuten, sporttrainers, natuurgeneeskundigen, verloskundigen, begeleiders meervoudig gehandicapten, coaches, leerkrachten en psychomotorisch remedial teachers die met de MNRI methode werken.
Ouders met kinderen, volwassen cliënten, therapeuten en therapeuten in opleiding reisden vele kilometers om bij deze Conference te kunnen zijn. Therapeut in Opleiding Elzine du Toit bijvoorbeeld. Zij kwam vanuit Zuid-Afrika, samen met haar cliënte, naar dit park in het Westland. Ouders Dennis en Samantha bezoeken de Conference zelfs tweejaarlijks. Wat drijft hen?
Dit digitale magazine geeft een kijkje achter de schermen van deze Family Conference en laat de therapeuten en deelnemers aan het woord.
Bezoek voor meer informatie over de achtergronden van MNRI en de wetenschappelijke onderbouwing de websites van het Svetlana Masgutova Educational Institute: http://masgutovamethode.nl en http://masgutovamethod.com.
 |
‘Dit is onze vijfde Conference. Ik begrijp mijn zoon nu veel beter. Bewegingen die ik automatisch doe, kan hij niet direct kopiëren. Hij kijkt, denkt na en maakt dán de beweging. Dankzij MNRI loopt hij beter en sneller. Hij praat ook veel meer.’
Alla – moeder van Saša (12) |
De start van een behandeling, een evaluatiemoment of het afronden van de opleiding; tijdens de Conference gebeurt er veel. Hieronder volgt een kort overzicht.
Deelnemers
Een assessment, afgenomen door MNRI grondlegger Dr. Masgutova, vormt de basis van iedere MNRI behandeling. Dr. Masgutova onderzoekt tijdens het assessment de ontwikkeling en integratie van dertig lichaamsreflexen. Dit vormt de basis van het Home Program, een persoonlijk behandelplan. Dit plan start al tijdens de Conference. Deelnemers (ouders, kinderen en volwassen cliënten) volgen een intensief programma. In drie tot vijf dagen krijgen zij zes uur per dag verschillende therapieën aangeboden. Ouders en begeleiders van volwassen cliënten krijgen scholing en training tijdens lezingen. Tijdens de therapie sessies worden ouders en begeleiders uitgelegd hoe zij bepaalde oefeningen thuis kunnen doen.
Therapeuten in opleiding
De Cores in Training observeren en ondersteunen de specialisten, lopen stage en doen examens tijdens de Conference. In de avonduren is er ruimte voor ontmoeting met vakgenoten en het delen van ervaringen. Grondlegger Dr. Masgutova, Co-founder Pamela Curlee en specialisten Dr. Nelli Akhmatova en Isabelle Renard examineren de therapeuten in opleiding.
Specialisten
Dr. Masgutova neemt alle assessments af. De Core Specialists zijn verdeeld in twee teams. Elk team bespreekt en evalueert dagelijks de behandelingen. Het is verantwoordelijk voor het opvolgen van het Home Program dat door Dr. Masgutova wordt opgesteld. Het Home Program met instructies wordt al tijdens de Conference aan de therapeuten en ouders meegegeven. Een video van het hele assessment en een uitgebreid rapport wordt zes weken na de Conference aan ouders en volwassen cliënten toegestuurd.
 |
‘Mijn zoon is een jaar geleden bijna verdronken. Die stress zit nog altijd in zijn lichaam. Hij balt zijn vuisten, overstrekt en gooit zijn hoofd achterover, happend naar adem. Dit is onze derde dag op de Conference, ik zie nu al verschil. Zijn handen staan open, hij ‘bevriest’ niet meer en hij raakt niet meer overstuur van harde geluiden. Hij is kalm. Geweldig om te zien.’ Chaimaa – moeder van Ayden (1,5) |
Om de werking van de reflexpatronen en aansluitend het behandelplan vast te stellen begint ieder MNRI traject met een assessment. Tijdens de Conference nam Dr. Masgutova diverse assessments af, onder andere bij Jaiden en Eelke*.
Leren grijpen
“It is so wonderful, to be with Jaiden.” Dr. Masgutova zingt en stelt baby Jaiden gerust. Zijn ouders en therapeute Helena kijken toe. Jaiden, geboren met een pectus (ingedeukt borstbeen, red.), heeft moeite met ademhalen en bewegen. Tijdens zijn assessment in maart, balde hij zijn vuisten. Grijpen lukte niet. Vandaag opent Jaiden, na een speciale vingerknip van Dr. Masgutova, automatisch zijn hand. Dr. Masgutova legt vervolgens haar duim in zijn handpalm. Jaiden sluit zijn hand en knijpt. Dr. Masgutova lacht: “Wat is hij sterk! Wie heeft dit met hem geoefend? Papa of mama?”
Dr. Masgutova pakt Jaiden’s handjes vast voor de Head Righting reflex-test (hoofd oprichten, red.). Als vanzelf trekt hij zijn ellenbogen in en richt zich op. “Wow!” roepen zijn ouders tegelijkertijd: “Dit kon hij gisteren nog niet!” Helena noteert alle aanwijzingen voor haar collega’s. Een MNRI therapeut gaat de komende maanden, via het Home Program, aan de slag met Jaiden en zijn ouders.
Verwarde reflexen
Eelke’s assessment start met een loopoefening. Eelke maakt een zijstap met schaarbeweging. Naar links gaat probleemloos, naar rechts hapert ze. Alsof iedere stap nadenken vereist. Eelke heeft klachten na een hersenschudding, nu een half jaar geleden.
Eelke ligt op de behandeltafel als Dr. Masgutova haar polsen vastpakt en vraagt of ze zich wil optrekken om te gaan zitten. Eelke’s benen schieten ongecontroleerd omhoog. Haar hoofd knikt naar voren. Dr. Masgutova legt uit: “Je lijf is hyperalert, bang voor een nieuwe val. Het maakt cortisol en adrenaline aan, alsof het moet vluchten, terwijl het gevaar geweken is. Je moet langzaam en gecontroleerd, eerst je ellenbogen, dan je hoofd en uiteindelijk je romp, overeind komen. Je reflexen zijn verward, ze staan in de alarmstand. Dat is onnodig. Daar gaan we aan werken.”
* De naam Eelke is gefingeerd
 |
‘Ze ging pas heel laat praten, dankzij de MNRI gezichtsoefeningen kwam haar spraak op gang.’ Jantien - oma van Jesslyn (6) |
Moeder Samantha en vader Dennis nemen twee keer per jaar deel aan de Conference met hun zoon Julian (9): "Wij focussen op wat wél kan."
Dikke vette pech is het volgens Dennis, de afwijking in Julian’s KCNB-1 gen: “Iedereen heeft dit gen, maar bij Julian zit er een krasje op.” Het gevolg is een algehele ontwikkelingsstoornis. Geïntegreerde reflexen ontbreken. Dennis trekt Julian naar zich toe: “Steek eens drie vingers op?” Julian opent zijn handpalm, kijkt naar zijn vingers en vervolgens naar zijn vader. “Je ziet het. Hij reageert niet automatisch, zoals wij doen.”
Eindelijk zindelijk
Het effect van de Conference dient zich meestal een maand of vier na afloop aan. “Tijdens de vorige sessie trainden we Julian’s zindelijkheidsreflexen. Hij liep toen nog in luiers. Daar wilden wij zo graag vanaf. Dat was afgelopen maart. Vlak voor zijn achtste verjaardag, in augustus, was hij zindelijk.”
Versneller
Samantha en Dennis zien de Conferences als een versneller: “Drie uur per week therapie thuis of zoals hier, dagelijks zes uur therapie, dat maakt verschil. Bovendien wordt Julian hier door verschillende specialisten gezien. Dat is fijn. Thuis lukt dat niet.”
Mooier maken
Met de verkoop van hun eigen nagellakmerk, Miss Jules, financieren Dennis en Samantha de therapieën van Julian. “Ons motto is: ‘Maak je nagels en het leven van Julian mooier'. De verkoop loopt zo goed dat het in de toekomst therapieën zoals MNRI voor meer kinderen mogelijk maakt. Daar werken wij hard aan.”
W-zit
Dagbesteding, dat is Julian’s prognose zodra hij straks van school komt. “Ieder treetje hoger wat wij hem kunnen brengen, grijpen wij aan. Vóór MNRI was Julian slap in zijn lichaam. Bambi op het ijs, leek hij. Altijd lopend op zijn tenen of zittend in W-zit (omgekeerde kleermakerszit, red.) op de grond. Terugkijkend naar de stappen die Julian heeft gemaakt, weet ik: achteroverleunen is geen optie.”
Sacha Slegers
Therapeuten Sacha Slegers en Pauline Kockx komen het liefst twee keer per jaar naar de MNRI Conference. Pauline: "Alle therapeuten hier ondersteunen en coachen elkaar."
Sacha begeleidt tijdens deze Conference een peuter met een bijna-verdrinkingservaring: “De stress van het ongeluk ligt opgeslagen in haar lichaam. Haar lijf wil in actie komen, maar haar bewegingspatroon is incorrect. Ik zie haar bijvoorbeeld, uit angst, de tenen opkrullen en de vuisten ballen. Dat maakt kruipen onmogelijk. MNRI verlaagt haar stressniveau en leert haar opnieuw bewegen.”
Positief effect doorgeven
Veiligheid bieden. Daar start iedere behandeling mee", gaat Sacha verder. "Ik vouw mijn handen als kommetjes om de hare. Dat geeft druk en voelt veilig. Vanuit die veiligheid bouwen we verder." Sacha veegt twee keer per jaar haar agenda leeg om op de Conference te kunnen werken. "Ik wil het positieve effect van MNRI doorgeven aan anderen. Daarom ben ik hier.
Van Core in Training naar Core Specialist
Als kersvers afgestudeerde MNRI Core Specialist verlaat Pauline de Conference. Klaar is ze allerminst: "In de toekomst doe ik sommige modules nog eens over. Gewoon, om mijn techniek aan te scherpen." De samenwerking met vakgenoten tijdens de Conference vindt Pauline waardevol: "Je ziet iemand werken en denkt: 'hé, die techniek ken ik nog niet'. Dat is een meerwaarde."
Lange tijd aangehaakt bij MNRI in Nederland
Pauline is al lange tijd aangehaakt bij MNRI in Nederland: "Ik ben ingestapt in 2014. Ik werkte toen als cranio-sacraaltherapeut. Reflexintegratie was onbekend voor mij. Mijn zoon had leerproblemen en moeite met het ophouden van zijn plas. Na drie weken samen het reflexintegratie programma volgen, was hij droog. Zelfs toen mijn man, de vader van mijn zoon, overleed plaste hij niet meer in zijn broek. Ik dacht: van MNRI moet ik meer weten!"
Dankbaar voor de methode
Inmiddels kan zij zeggen dat MNRI haar veel heeft gebracht: "Oh zoveel. Mijn man overleed plotseling. Ik bleef met twee zoons achter. We hebben het gered, niemand ging buiten de pas lopen. We wisten elkaar vast te houden. Slachtofferhulp was onnodig. Ik had mijn MNRI collega’s, de beste therapeuten die ik maar kon wensen, direct om mij heen. Ik ben dankbaar voor de methode, de collega’s en mijn studiemaatjes. Echt heel fijn."
Isabelle Renard
Dr. Masgutova, Pamela Curlee en Isabelle Renard Fontaine duiden MNRI in vijf soundbites.
Dr. Masgutova
‘Ons brein vraagt om symmetrie’
“Het lichaam wil beter bewegen met minder inspanning. Baby’s bijvoorbeeld, kruipen symmetrisch. Eén hand en één tegenovergestelde knie bewegen tegelijkertijd naar voren. Verlies van symmetrie is een teken van disfunctie en stress. Je beweegt inefficiënt, moeizaam, het doet pijn.”
Pamela
'De dagen zijn lang en intensief'
“Tijdens de Conference geven we zes uur per dag therapie, vijf dagen achtereen. Wij bieden zes verschillende therapievormen aan. Het lichaam pikt verschillende dingen op, leert nieuwe bewegingen aan. De kinderen? Die vinden het leuk. Ze genieten van het bewegen.”
Isabelle
'Wij kijken: wat werkt wél?'
“Ik begrijp dat je aan fysiotherapie denkt als je ons bezig ziet. Waar fysiotherapie focust op wat níet werkt, kijken wij: wat werkt wél? Als ik jou eindeloos een verlamde arm laat trainen, wat gebeurt er dan? Je haakt af. Als ik daarentegen de reflexen in jouw nek, romp en schouder prikkel en uitnodig om te reageren, dan gaat jouw arm als vanzelf wél omhoog. Dat doet geen pijn. Je bereikt snel resultaat. Dat motiveert. Dan zegt je lijf: ‘Hé! Doe dat nog eens!’”
Pamela
‘De Conference is een boost’
“Het assessment is de basis. Daarna volgen de oefeningen. Na een paar dagen zie je resultaat. Thuis zijn daar maanden voor nodig. Maakt dat een Home Program overbodig? Absoluut niet. Hier leert je lichaam en brein. Thuis? Daar wordt alles verder ingeprent.”
Dr. Masgutova
‘Reflexen beschermen ons lichaam’
“De Aschner reflex (oog-hart reflex, red.) bijvoorbeeld, helpt je ontspannen. Probeer maar. Ga zitten en sluit je ogen. Leg je wijsvingers lichtjes op je oogballen. Je merkt: je hartslag vertraagt, je ademhaling gaat langzamer, je kalmeert.”
Met een reeks aan basisbewegingen uit het Archetype Movement programma van Dr. Masgutova, start MNRI Core Specialist Isabelle Renard met de therapeuten de dag op. MNRI therapeute in opleiding Elzine du Toit doet ook mee: “Het is belangrijk om, in zo’n intensieve week, goed voor jezelf te zorgen.”
Klopt het dat je uit Zuid-Afrika komt?
“Ja. Ik ben hier samen met een cliënte. Deze reis werd voor ons gesponsord. Daar ben ik dankbaar voor. Deze reis is uniek. En Dr. Masgutova ontmoeten is onvergetelijk.”
Heb je tijd om iets van Nederland te zien?
“Helaas niet! Vorige week volgde ik een IPET (Intensive Professional Educational Training). Die training was nodig om hier, tijdens de Conference, als Core in Training te mogen observeren. Die cursusdagen waren intensief, net zoals de Conference. Ik ben iedere dag van acht tot acht in de weer.”
Wat voegt de Conference toe aan jouw opleiding?
“Ik heb 64 observatie-uren nodig voordat ik mijn eerste examen kan doen. Omdat hier zoveel cliënten en zoveel therapie-uren beschikbaar zijn, maak ik die uren snel. Thuis zijn er geen observatie-mogelijkheden. In Zuid-Afrika werken zo’n 68 behandelaren, die de MNRI basiscursus hebben gevolgd, waarvan er zeker 7 de volledige opleiding tot Core Specialist zouden willen volgen."
Wat is het eerste wat je doet als je thuiskomt?
“Graag zou ik vakantie vieren, maar dat lukt niet. Thuis wacht mijn drukke praktijk. Ik heb 45 actieve cliënten en 36 mensen op de wachtlijst. Die wachtlijst drukt op mijn schouders. Het liefst help ik natuurlijk iedereen, direct.”
Wat voor cliënten zie jij in jouw praktijk?
“Mijn cliënten zijn divers. Qua leeftijd én qua problematiek. Van 18 maanden tot 77 jaar, zo groot is het leeftijdsverschil. De problematiek varieert. Van paniekaanvallen tot spraakproblemen, alles komt voorbij. Weet je wat MNRI zo mooi maakt? Met het herstellen van de reflexpatronen groeit ook het zelfvertrouwen. Ouders moeten ineens met hun kind, wat voorheen nooit sprak, in onderhandeling. Geweldig toch? Ik werk nauw samen met psychologen en speltherapeuten. Ik leg de basis, zij begeleiden de gedragsverandering.”
Pamela legt tijdens de ouderbijeenkomst de theorie uit achter MNRI. Ze sluit af met een oefening voor thuis.
“Leg je rechterwijsvinger in je linkerhandpalm”, opent Pamela de bijeenkomst. “Wat gebeurt er dan bij een baby? De handpalm sluit. Dit is een reflex. Het gaat automatisch. Tegelijkertijd denkt het brein: 'deze vinger vasthouden, dat is veilig'. Door een sensorische prikkel, de verwerking daarvan in de hersenen en de motorische reactie ontstaat het reflexpatroon. ”
Elkaar tegenwerkende reflexen
Als reflexen niet op de juiste leeftijd tot ontwikkeling zijn gekomen, kunnen ze compensaties veroorzaken,” stelt zij. “Bijvoorbeeld, paniek wordt over het algemeen veroorzaakt door een conflict tussen elkaar tegenwerkende reflexen. Eén reflex stuurt het lichaam aan om te buigen ter bescherming, terwijl de andere reflex het lichaam aanspoort om in tegenovergestelde richting te bewegen en zich te openen. Iemand in paniek beweegt vaak ongecontroleerd." Moeder Chaimaa knikt en herkent: "Mijn zoon krult op als hij bang is. Als ik hem vervolgens optil, overstrekt hij en gooit zijn hoofd naar achter.
Begin bij het fundament
Pamela vertelt verder: “MNRI gaat uit van onze basisbewegingen als fundament, zoals buigen, strekken en roteren. Zonder deze basis stagneert iemands ontwikkeling. Roteren bijvoorbeeld, is de basis voor omrollen. Zonder omrollen zal een baby zich niet kunnen oprichten, nooit kunnen kruipen en nooit kunnen gaan staan. Vanuit dat fundament kunnen de reflexen zich ontwikkelen, als pijlers voor verdere ontwikkeling. De pijlers grijpen op elkaar in.”
Compenseren na verstoring
Het lichaam compenseert als je ontwikkeling verstoord raakt door trauma, stress, ziekte of een beperking. Pamela: “Je vermijdt dan bepaalde bewegingen vanwege angst of pijn.” De vader van Max herkent dit: “Mijn zoon duikt weg bij aanraking.” Pamela: “Blijf het toch proberen. Desnoods in het water of als hij slaapt. Aanraking is nodig om connectie te maken met jezelf en anderen.”
Diepe druk
Tot slot doet Pamela een oefening voor: Embracing Squeeze (Omvatting, red.). Ze pakt de arm van moeder Chaimaa vast. Ze drukt met twee handen stevig op haar onderarm. “Dit hou ik zeven seconden aan. Dan denkt het brein: ‘Hé dit is fijn. Dit voelt veilig’. Chaimaa lacht. Pamela: “Voelt fijn toch? Probeer het eens bij je zoon.”
 |
‘De oefeningen zijn makkelijk en je hebt er niet veel ruimte of materiaal voor nodig. We oefenen tijdens het spelen.’ Chaimaa – moeder van Ayden |
Colofon
Dit digitale magazine is een uitgave van het Svetlana Masgutova Educational Institute in Nederland, samengesteld door een mediateam van On The Spot.
Coördinatie en eindredactie: Eric Went
Teksten: Patty Zoet
Video en fotografie: Pim Rusch
Vormgeving en techniek: Winny Koenn